به گزارش کلینیک کلیولند لابیاپلاستی یک عمل جراحی است که معمولاً برای کاهش اندازه‌ی لابیای مینور (چین‌های پوستی اطراف پیشابراه و واژن) انجام می‌شود. پوست اضافی در این ناحیه ممکن است پیچ‌خورده یا تحت فشار قرار گیرد و باعث ناراحتی هنگام ورزش، فعالیت‌های بدنی یا رابطه‌ی جنسی شود. همچنین ممکن است برخی افراد به دلایل زیبایی تصمیم به انجام لابیاپلاستی بگیرند.
لابیاپلاستی چیست؟
لابیاپلاستی یک عمل جراحی است که برای کاهش یا افزایش اندازه‌ی لابیاها انجام می‌شود. معمولاً افراد این عمل را برای کاهش ناراحتی فیزیکی یا به عنوان بخشی از جراحی ترمیمی انجام می‌دهند. گاهی اوقات نیز ممکن است به دلایل زیبایی‌شناختی انجام شود، اما باید دانست که شکل و اندازه‌ی لابیاها در افراد بسیار متنوع است و هیچ شکل «ایده‌آل» یا «نرمال» واحدی برای آن وجود ندارد.
لابیاها چین‌های پوستی اطراف دهانه‌ی واژن هستند. دو نوع چین پوستی در این ناحیه وجود دارد:
لابیای ماژور (labia majora) به معنی «لبهای بزرگ»، چین‌های بیرونی و گوشتی هستند که از اندام‌های تناسلی خارجی محافظت می‌کنند. این ناحیه پس از بلوغ با موهای ناحیه‌ی تناسلی پوشیده می‌شود.
لابیای مینور (labia minora) به معنی «لبهای کوچک»، چین‌های داخلی هستند که از دهانه‌ی پیشابراه (محل خروج ادرار) و واژن محافظت می‌کنند.
در طول عمل لابیاپلاستی، و بسته به دلیل انجام آن، جراح ممکن است یکی از موارد زیر را انجام دهد:
برداشتن بخشی از بافت لابیا برای کاهش اندازه‌ی آن،
تزریق چربی یا مواد پرکننده به لابیا برای افزایش حجم،
یا بازسازی لابیا با استفاده از سایر بافت‌های بدن.
چرا ممکن است کسی لابیاپلاستی انجام دهد؟
دلایل پزشکی، فیزیکی، زیبایی‌شناختی و احساسی مختلفی برای انجام لابیاپلاستی وجود دارد. گاهی نیز این عمل بخشی از جراحی‌های ترمیمی است.
دلایل پزشکی و فیزیکی
برای کاهش اندازه‌ی لابیای مینور تا از بیرون‌زدگی آن از لابیای ماژور جلوگیری شود. بافت اضافی لابیا ممکن است پیچ بخورد، تحت فشار قرار گیرد یا کشیده شود و در نتیجه درد، ناراحتی یا تحریک در هنگام ورزش، فعالیت‌های بدنی (مانند دوچرخه‌سواری یا دویدن) یا رابطه‌ی جنسی ایجاد کند.
برای بهبود بهداشت و سلامت، زیرا وجود بافت اضافی ممکن است تمیز کردن ناحیه را دشوارتر کند و باعث تجمع باکتری‌ها شود که می‌توانند منجر به عفونت‌های مجاری ادراری (UTI) گردند.
دلایل زیبایی و احساسی
برای کاهش عدم تقارن (تفاوت در اندازه یا شکل) میان لابیای مینور یا لابیای ماژور، زمانی که یک طرف بلندتر یا متفاوت‌تر از دیگری است.
برای افزایش راحتی، اعتمادبه‌نفس و رضایت جنسی نسبت به ظاهر اندام تناسلی در هنگام تماس صمیمی.
توجه داشته باشید که لابیاها در اندازه و شکل بسیار متنوع هستند و هیچ شکل یا اندازه‌ای به عنوان «نرمال» در نظر گرفته نمی‌شود.
جراحی ترمیمی
جراح ممکن است با استفاده از بافت‌های موجود ناحیه‌ی تناسلی، لابیا را بازسازی کند. همچنین ممکن است لابیاپلاستی قبل یا بعد از سایر جراحی‌های ترمیمی انجام شود.
چه عواملی باعث بزرگ شدن لابیا می‌شوند؟
دوران بلوغ می‌تواند باعث رشد ناگهانی و افزایش اندازه‌ی لابیا شود.
یائسگی یا سایر تغییرات هورمونی ممکن است باعث نازک شدن بافت لابیای ماژور گردد.
بارداری و زایمان می‌توانند موجب کشیدگی یا تغییر شکل لابیا شوند.
تغییرات وزنی (افزایش یا کاهش وزن) نیز می‌تواند بر اندازه و ظاهر لابیا تأثیر بگذارد.
ژنتیک نیز یکی از عوامل مؤثر در اندازه و شکل لابیا است.
میانگین سنی انجام لابیاپلاستی چقدر است؟
بیشتر افرادی که لابیاپلاستی انجام می‌دهند بین ۱۸ تا ۵۰ سال سن دارند. اما از آنجا که لابیاها ممکن است در دوران بارداری و زایمان کشیده شوند یا تغییر کنند، بهتر است در صورت تمایل به بارداری در آینده، انجام این عمل را تا پس از پایان فرزندآوری به تعویق بیندازید.
در موارد خاص، کودکان نیز ممکن است تحت لابیاپلاستی قرار گیرند، اما تنها زمانی که مشکل در عملکرد یا فعالیت‌های روزمره وجود داشته باشد، نه به دلایل زیبایی
چه اتفاقی قبل از جراحی می‌افتد؟
در ابتدا، شما و جراحتان درباره‌ی دلیل انجام لابیاپلاستی گفت‌وگو خواهید کرد. در این جلسه، در مورد انتظارات و اهداف شما و همچنین خطرات احتمالی جراحی صحبت می‌شود. همچنین ممکن است ارزیابی روان‌شناختی انجام شود و از شما درباره‌ی افسردگی یا اضطراب سؤال شود.
سپس جراح جزئیات عمل را برای شما توضیح می‌دهد، از جمله اینکه برش‌ها در کجا ایجاد می‌شوند و چه تغییراتی در اندازه و شکل لابیا انتظار می‌رود.
ممکن است لازم باشد پیش از جراحی آزمایش‌های مقدماتی انجام دهید، از جمله:
- آزمایش خون،
- آزمایش ادرار،
- و عکس‌برداری از قفسه‌ی سینه (X-ray).
تیم جراحی همچنین دستورالعمل‌هایی به شما خواهد داد درباره‌ی اینکه:
- در روز عمل چه لباسی بپوشید،
- چه زمانی باید خوردن و آشامیدن را متوقف کنید،
- و چه داروهایی را باید تنظیم یا موقتاً قطع کنید.
همچنین اطلاعات دیگری درباره‌ی نحوه‌ی آماده‌سازی برای جراحی در اختیارتان قرار خواهد گرفت.
در روز جراحی چه اتفاقی می‌افتد؟
ابتدا شما لباس مخصوص جراحی (گان) می‌پوشید. یکی از اعضای تیم پزشکی علائم حیاتی شما را اندازه‌گیری می‌کند، شامل دما، ضربان قلب، فشار خون، سطح اکسیژن و سرعت تنفس. ممکن است آزمایش خون و ادرار دوباره انجام شود. سپس یک خط وریدی (IV) در بازو یا دست شما قرار می‌دهند و ممکن است یک سوند ادراری در پیشابراه گذاشته شود.
در مرحله‌ی بعد، پزشک ناحیه‌ی لابیا و پوست اطراف آن را تمیز می‌کند و در صورت نیاز ناحیه‌ی شرمگاهی را اصلاح یا تراشیده می‌کند. سپس بیهوشی آغاز می‌شود. بسته به نوع جراحی، ممکن است از بی‌حسی موضعی همراه با آرام‌بخش وریدی (IV sedation) یا بیهوشی عمومی استفاده شود. در مرحله‌ی برنامه‌ریزی جراحی، پزشک با شما درباره‌ی بهترین نوع بیهوشی مشورت می‌کند.
جراح، تکنیک جراحی را بر اساس اینکه قرار است لابیا (لابیای ماژور و/یا مینور) کوچک‌تر یا بازشکل‌دهی شود، انتخاب می‌کند. معمولاً این جراحی با استفاده از چاقوی جراحی (اسکالپل)، قیچی جراحی یا لیزر انجام می‌شود.
روش‌های کوچک‌سازی (Reduction Procedures)
دو روش کلی برای کوچک کردن لابیاها (لابیای مینور و/یا ماژور) وجود دارد:
روش برش لبهای (Trim Procedure):
در این روش، جراح بافت اضافی را از لبه‌ی بیرونی یک یا هر دو طرف لابیای مینور برمی‌دارد تا لبه‌های آن هم‌سطح یا درون لابیای ماژور قرار گیرند.
روش گوه‌ای (Wedge Procedure):
در این روش، جراح یک قطعه‌ی گوه‌ای یا مثلثی‌شکل از بافت داخلی یک یا هر دو سمت لابیای مینور برمی‌دارد. در این روش، زیرمخاط (Submucosa) دست‌نخورده باقی می‌ماند تا لبه‌ی طبیعی و چین‌خورده‌ی لابیا حفظ شود و پس از بخیه‌زدن، ظاهر طبیعی‌تری داشته باشد.
در صورتی که هدف کاهش اندازه‌ی لابیای ماژور باشد، جراح بخشی از بافت داخلی هر طرف لابیای ماژور را برمی‌دارد.
جراح ممکن است بر اساس تجربه‌ی جراحی خود یا نتیجه‌ی موردنظر شما از روش‌های دیگری نیز استفاده کند. در نهایت، شما و جراحتان با همکاری یکدیگر بهترین روش جراحی را برای رسیدن به هدف مورد نظر انتخاب می‌کنید.
روش بزرگ‌سازی (Enlarging Procedure)
برای افزایش حجم لابیای ماژور، جراح مقداری چربی از بخش دیگری از بدن (مانند شکم یا ران، در قالب عمل لیپوساکشن) برمی‌دارد و آن را به لابیای ماژور تزریق می‌کند.
روش جایگزین نیز تزریق اسید هیالورونیک در لابیای ماژور است.
جراحی ترمیمی (Reconstructive Surgery)
در جراحی‌های ترمیمی، جراح می‌تواند از بافت آلت تناسلی (penis) برای ایجاد لابیا استفاده کند. لابیاپلاستی در این حالت یکی از مراحل جراحی ترمیمی کامل محسوب می‌شود.
تمام برش‌های ایجادشده در روش‌های فوق با بخیه‌های قابل جذب (absorbable sutures) بسته می‌شوند که به‌مرور زمان خودبه‌خود جذب و حل می‌شوند. در پایان، جراح محل جراحی را با پانسمان مخصوص می‌پوشاند.
مدت زمان جراحی لابیاپلاستی
لابیاپلاستی معمولاً یک عمل سرپایی (بدون نیاز به بستری شبانه) است و کمتر از دو ساعت طول می‌کشد.
اما در جراحی‌های ترمیمی گسترده، ممکن است زمان عمل طولانی‌تر باشد.
بعد از لابیاپلاستی چه اتفاقی می‌افتد؟
پس از جراحی، سوند ادراری شما برداشته می‌شود (اگر سوند داشته‌اید) و با کاهش اثر بیهوشی، هوشیاری شما باز می‌گردد. تیم پزشکی کنترل می‌کند که آیا خونریزی بیش از حد انتظار دارید یا خیر.
قبل از ترخیص، پزشکان دستورالعمل‌هایی درباره‌ی مراقبت از زخم در دوران بهبودی به شما ارائه می‌دهند. همچنین درباره‌ی کنترل درد، محدودیت‌های فعالیتی و زمان‌بندی ویزیت‌های پیگیری با شما صحبت می‌کنند.
خطرات و عوارض جراحی لابیا
عوارض این جراحی نادر است، اما می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
- برداشتن بیش از حد یا ناکافی بافت
- خونریزی
- کبودی (هماتوم)
- عفونت
- باز شدن یا آسیب دیدن زخم
- جای زخم (اسکار)
درد مداوم، درد در هنگام رابطه جنسی یا کاهش حساسیت
آیا لابیاپلاستی واقعاً دردناک است؟
پس از جراحی، تورم، ناراحتی و درد خفیفی خواهید داشت، اما معمولاً با داروهای بدون نسخه (OTC) مانند استامینوفن (تایلنول®) یا داروهای تجویزی برای یک یا دو روز قابل کنترل است. اگر درد شما با داروهای توصیه‌شده مدیریت نشد، با جراحتان تماس بگیرید.
روش‌های خانگی نیز مفید هستند، مانند کمپرس سرد یا بسته یخ. بسته یخ را روی ناحیه‌ی جراحی (روی لباس زیر) به صورت ۲۰ دقیقه استفاده، ۲۰ دقیقه استراحت قرار دهید تا درد و تورم کاهش یابد. بیشتر افراد تنها درد یا حساسیت خفیف را برای چند روز تجربه می‌کنند.
تیم پزشکی ممکن است آنتی‌بیوتیک خوراکی یا موضعی برای پیشگیری از عفونت تجویز کند.
در دوران بهبودی، لباس‌ها و لباس‌های زیر گشاد و آزاد بپوشید. لباس‌های تنگ می‌توانند با زخم اصطکاک ایجاد کرده و روند بهبودی را کند یا مختل کنند.
آیا خونریزی زیادی خواهد بود؟
ممکن است تا حدود یک هفته خونریزی خفیف داشته باشید. می‌توانید از نوار بهداشتی برای جذب خونریزی کم استفاده کنید.
نتایج نهایی کی قابل مشاهده است؟
تورم، درد و تغییر رنگ موقت در چند هفته‌ی اول پس از جراحی کاهش می‌یابد. بیشتر تورم بعد از شش هفته از بین می‌رود. اما ممکن است چهار تا شش ماه طول بکشد تا تورم کاملاً برطرف شود و نتایج نهایی لابیاپلاستی دیده شود. معمولاً جای زخم کم یا اصلاً وجود ندارد
چه زمانی می‌توانم به کار، فعالیت بدنی و رابطه جنسی بازگردم؟
معمولاً پس از چند روز می‌توانید به کار و فعالیت‌های سبک بازگردید. اما اگر شغل شما نیاز به فعالیت بدنی شدید یا بلند کردن اجسام سنگین دارد، ممکن است لازم باشد مدت بیشتری استراحت کنید.
باید از انجام موارد زیر برای ۴ تا ۶ هفته یا تا زمانی که جراح اجازه دهد، خودداری کنید:
- ورزش شدید
- فعالیت‌های بدنی مانند دوچرخه‌سواری، دویدن و شنا
- روابط جنسی
بازگشت زودهنگام به این فعالیت‌ها می‌تواند فشار روی زخم وارد کرده، بخیه‌ها را پاره کند و روند بهبودی را کند کند.
نتایج لابیاپلاستی چه مدت باقی می‌ماند؟
لابیاپلاستی که به عنوان عمل کوچک‌سازی انجام می‌شود، یک عمل یک‌باره و با دوام طولانی است. مگر اینکه عوارضی ایجاد شود، معمولاً نیازی به تکرار عمل نخواهید داشت.
در صورتی که لابیاپلاستی به منظور افزایش حجم با تزریق چربی یا فیلر انجام شده باشد، ممکن است به مرور زمان نیاز به ترمیم یا “touch-up” داشته باشد.
همچنین باید بدانید که بارداری بعد از جراحی می‌تواند بر نتایج لابیاپلاستی تأثیر بگذارد. به همین دلیل بسیاری از افراد ترجیح می‌دهند لابیاپلاستی را تا پس از اتمام فرزندآوری انجام دهند.
آیا لابیاپلاستی لذت جنسی را افزایش می‌دهد؟
با اینکه برخی افراد فکر می‌کنند لابیاپلاستی ممکن است رضایت جنسی را بهبود دهد، شواهد علمی محدود است. تحقیقات نشان می‌دهد تغییر قابل توجهی در حس، روان‌کنندگی یا ارگاسم وجود ندارد.
اما لابیاپلاستی می‌تواند درد مرتبط با رابطه جنسی را در برخی افراد کاهش دهد، که این خود می‌تواند لذت جنسی را افزایش دهد. همچنین، افزایش اعتمادبه‌نفس و رضایت از ظاهر اندام تناسلی ممکن است تأثیر مثبت بر تجربه‌های جنسی داشته باشد.
آیا پس از لابیاپلاستی هنوز می‌توانم ترشح واژن داشته باشم؟
لابیاپلاستی ظاهر اندام تناسلی را تغییر می‌دهد، اما عملکرد آن را تغییر نمی‌دهد.
اگر پیش از جراحی مشکلی با خشکی واژن نداشتید، پس از تحریک جنسی نیز ترشح واژن خواهید داشت.
باید برای ۴ تا ۶ هفته از رابطه جنسی خودداری کنید تا ناحیه تناسلی فرصت کافی برای بهبودی داشته باشد.
در زمان ویزیت پیگیری، از جراحتان درباره نوع روان‌کننده‌ای که می‌توانید استفاده کنید و زمان شروع استفاده از آن سؤال کنید.
